اولویت‌بندی عوامل تسهیل‌گر در راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک و متوسط با استفاده از روش مقدار ترکیبی قضاوت‌ها در محیط فازی

عوامل تسهیل‌گر در راه‌اندازی کسب‌وکار، ضمن تقویت احتمال راه‌اندازی کسب‌وکار، بر موفقیت کارآفرین در راه‌اندازی کسب‌وکار اثرگذارده و دست‌یابی به نتایج مثبت را نیز برای وی سرعت می‌دهد. در یک دسته‌بندی جامع، این عوامل به دو مجموعه‌ی شرایط چارچوب کارآفرینانه و شرایط کارآفرین تقسیم‌بندی می‌شوند. براساس الگوی مفهومی دیده‌بان جهانی کارآفرینی، شرایط چارچوب کارآفرینانه عواملی هستند که به ایجاد کسب‌وکارهای جدید کمک می‌کنند. از طرفی، شرایط کارآفرین مشتمل بر عواملی است که مختص کارآفرین بوده و مانند اهرم‌های محرک، انگیزه و توان‌مندی لازم را در راه‌اندازی موفقیت‌آمیز کسب‌وکار برای وی فراهم می‌کند. در این مقاله، عوامل یادشده به همراه عوامل زیرمجموعه‌ی آن‌ها به تفصیل بررسی شده و آن‌گاه با استفاده از روش مقدار ترکیبی قضاوت‌ها در محیط فازی اولویت‌بندی می‌شوند. این تحقیق با توجه به هدف، از نوع پژوهش‌های کاربردی و بر مبنای طرح، از نوع پژوهش‌های توصیفی- پیمایشی است. هم‌چنین جامعه‌ی تحقیق، کارآفرینان و مؤسسان کسب‌وکارهای کوچک و متوسط واقع در شهرک صنعتی استان سیستان و بلوچستان است. نتایج تحلیل‌های انجام شده بر روی نظریه‌های نمونه‌ای به حجم 20 نفر از کارآفرینان، ضمن اولویت‌بندی عوامل در هر مجموعه، به‌طور کلی، نشان‌دهنده‌ی ارجحیت شرایط چارچوب کارآفرینانه بر شرایط کارآفرین است.