مفهوم پردازی مدل موفقیت کارآفرینان هیبرید در ایران

نوع مقاله : مقالات پژوهشی- کیفی

نویسندگان

1 گروه مدیریت و کارآفرینی، دانشکده اقتصاد و کارآفرینی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

2 گروه مدیریت و کار آفرینی،دانشکده اقتصاد و کارآفرینی،دانشگاه رازی،کرمانشاه

3 گروه مدیریت کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی

چکیده

هدف: توانایی شروع و تداوم در فعالیت های مرتبط با شناسایی، کاوش و اجرای فرصت­ها برای خلق ارزش برای یک کارآفرین مشتاق ضروری است. این امر به ویژه در مورد تعداد فزاینده‌ای از کارآفرینان مشتاق که مسیر ورود کارآفرینی ترکیبی را در پیش می‌گیرند، صادق است، که به موجب آن یک فرد همزمان در فعالیت‌های استارت‌آپ شرکت می‌کند و در طول تغییر شغلی خود در جاهای دیگر مشغول به کار می‌شود. کارآفرینی هیبرید به افرادی گفته می‌شود که در فعالیت‌های خوداشتغالی شرکت می‌کنند در حالی که به طور همزمان دارای یک شغل اولیه در کار مزدی هستند. این پدیده در سال های اخیر مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته است. کارآفرینان هیبرید افرادی هستند که کارمند و کارآفرین هستند. در تلاش برای موفقیت در کسب و کار خود، معمولاً با چالش­ها و ناملایماتی روبرو می­شوند. این امر باعث می­شود که تداوم کارآفرینی به عنوان یک عامل کلیدی در موفقیت کارآفرینان ترکیبی باشد. داشتن شغل دستمزدی می‌تواند اجرای یک سرمایه‌گذاری را چالش‌برانگیزتر کند و احتمال اینکه کارآفرینان ترکیبی فعالیت‌های کارآفرینی خود را ترک کنند، افزایش می‌دهد. به عنوان مثال، کارآفرینان هیبرید باید تمرکز دوگانه بر کار دستمزدی و کار کارآفرینی خود داشته باشند و باید در حالت اول عملکرد خوبی داشته باشند و در عین حال سرمایه‌گذاری خود را به طور همزمان ادامه دهند. کارآفرینی هیبرید می تواند نقش مثبتی در کاهش بیکاری و رشد اقتصادی داشته باشد. با این حال، هیچ مطالعه ای در بررسی متون برای ارزیابی موفقیت کارآفرینان هیبریدی ایرانی انجام نشده است. این مطالعه به منظور ارائه مدلی برای موفقیت کارآفرینان هیبرید با کمک نظریه زمینه ای انجام شد.
روش: در مطالعه­ی حاضر نمونه­ها به­صورت هدفمند انتخاب شدند و از نمونه­گیری نظری برای شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت استفاده شد. به­دنبال انجام مصاحبه­های اولیه و تجزیه و تحلیل داده­های بدست آمده، کدگذاری و ایجاد مفاهیم،  مقایسه آن­ها با هم، تشکیل مقوله­ها و برقراری ارتباط بین آن­ها از نمونه­گیری گلوله برفی  و نظری نیز برای انتخاب شرکت­کنندگان بعدی استفاده شد. با در نظر گرفتن این نکته که معیار قضاوت در مورد زمان متوقف کردن نمونه­برداری نظری، کفایت نظری مقوله­ها و داده­هاست. در این مطالعه اشباع نظری بعد از 25 مصاحبه به تأیید رسید و اطلاعات جدیدی اضافه نشد. طول هر مصاحبه 25 تا 50 دقیقه طول کشید. در پژوهش حاضر قابلیت اعتبار نتایج با استفاده از تکنیک­های کنترل­های اعضا،  استفاده از محققان مختلف در جمع­آوری و تحلیل داده­ها و خودبازبینی محقق مورد  ارزیابی قرار گرفتند. برای بررسی کردن تأییدپذیری نتایج حاصل از تحقیق، کلیه­ی یادداشت­ها،  اسناد و مصاحبه­های ضبط شده پس از تحلیل توسط محقق، مجدداً در اختیار تیم پژوهش  و دیگر محققان قرار گرفت تا تناسب بین داده­های خام با نتایج حاصل از داده­ها تأیید گردد. برای اطمینان یافتن از قابلیت انتقال یافته­های مطالعه، محقق تلاش کرد تا به دقت و  با ذکر جزئیات به توصیف شرایط انجام تحقیق بپردازد. برای اعتمادپذیری نیز پژوهشگر در تمام مصاحبه­ها در تلاش بود که جستجو کننده متعهدی برای داده­های مصاحبه­ها باشد.
یافته‌ها: در این مطالعه 91 مفهوم با مفاهیم مربوط به عوامل موفقیت کارآفرینان هیبرید بدست آمدند (جدول 1). در مرحله­ی بعدی، مفاهیم مشابهی که در کد گذاری باز بدست امدند، در کدگذاری محوری طبقه بندی شدند و نهایتا بر اساس مدل گرندد تئوری، طبقات اصلی حاصل شدند. بر اساس نتایج بدست آمده در این جدول، مفاهیمی که به شرایط علّی عوامل موفقیت کارآفرینی هیبرید برمی­گردند، شامل زیر طبقه­ی عوامل اقتصادی و مالی، ویژگی­های یادگیری و تجارب، یادگیری مهارت­ها، ویژگی­های شخصیتی، کمک خانواده و دیگران و شایستگی­ها بود. عوامل زمینه­ای شناخته شده در این مطالعه شامل بروکراسی اداری، موانع مالی و موانع فرهنگی بودند. در رابطه با عوامل مداخله­گر، افراد مورد مصاحبه به زیر طبقات نوسانات بازار و تلاطم­های محیطی اشاره کردند. در رابطه با راهبردها برای بهبود کارآفرینی هیبرید، افراد مورد مصاحبه به راهبردهای آموزشی، الگوسازی، کاهش دادن بروکراسی، راهبردهای انگیزشی، راهبردهای مالی و راهبردهای مدیریتی اشاره کردند که این عوامل زیر طبقه­ی راهبردها برای موفقیت کارآفرینان هیبرید بودند. در ارتباط با پیامدها، افراد مورد مصاحبه به بهبود روحیه کارآفرینانه، توسعه صنعت و توسعه اقتصادی اشاره کردند.
نتیجه: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده در مدل، راهبردهای آموزشی مانند آموزش کارآفرینان، نگاه مستمر از کارآفرینی موفقیت، بهبود مهارت‌های کارآفرینی و بازاریابی، کمک متخصصان و شرکت‌ها در رویدادهای استارت‌آپی، الگوبرداری از کارآفرینان موفق، کاهش بوروکراسی اداری، حمایت‌های مالی توسط تسهیلات و پشتیبانی برای خرید محصولات و همچنین پیش بینی ریسک و در نظر گرفتن استراتژی برای موفقیت کارآفرینان هیبریدی ایرانی پیشنهاد شد. این مطالعه می‌تواند شکاف‌های موجود در بررسی ادبیات را برای کارآفرینان ترکیبی پوشش دهد، اما مطالعات آینده برای بررسی این زمینه مورد نیاز است. یافته های این پژوهش نشان دهنده این واقعیت است که پدیده کارآفرینی هیبرید به عنوان یک موضوع اقتصادی، مدیریتی و اجتماعی، پدیده ای پیچیده، چند بعدی و چند متغیره است و مجموعه ای از عوامل در شکل گیری و تشدید آن در هم تنیده شده اند. این عوامل به طور هم افزایی زمینه شکل گیری و توسعه آن را فراهم می کنند و حتی می توانند زمینه بازتولید زمینه توسعه یا تخریب آن را فراهم کنند. بازتولید زمینه به این معناست که شرایط ظهور، رشد، کسب منفعت و توسعه به وجود آید. یعنی اگر نتایج مثبتی از شکل کارآفرینی هیبرید حاصل شود، می­توان زمینه شکل گیری انواع دیگر را برای مخاطبین، فعالان و سرمایه گذاران کارآفرینی در کشور فراهم کرد. این نتایج نشان می دهد که ترکیبی از عوامل داخلی و خارجی می­تواند به موفقیت کارآفرینان ترکیبی کمک کند و یک کارآفرین هیبرید نباید تنها بر عوامل بیرونی تمرکز کند. کارآفرینان هیبرید علاوه بر مهارت ها و عوامل مالی که باید موفق باشند، باید به عوامل و شایستگی های درونی و شخصی خود نیز در کنار کمک خانواده و دوستان توجه کنند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Conceptualization of hybrid entrepreneurs' success model in Iran

نویسندگان [English]

  • Meisam Khodadosti 1
  • yosef mohamdifar 2
  • nader naderi 3
1 Department of Management and Entrepreneurship, Faculty of Economics and Entrepreneurship, Razi University, Kermanshah, Iran.
2 Department of Management and Entrepreneurship, Faculty of Economics and Entrepreneurship, Razi University, Kermanshah
3 Entrepreneurship Management Group, Faculty of Social Sciences, University of Razi
چکیده [English]

Objective: Being capable to initiate and persist in activities associated with identifying, exploring, and implementing opportunities for value creation are essential for an aspiring entrepreneur. This is especially true for the growing number of aspiring entrepreneurs who undertake a hybrid entrepreneurial entry path, whereby an individual simultaneously engages in startup activities while remaining employed elsewhere during their career transition. Hybrid entrepreneurships are defined as people who engage in self-employment activity while simultaneously hold a primary in waged work. This phenomenon has received increasing scholarly attention in recent years. Hybrid entrepreneurs are individuals who are employees and entrepreneurs at the same time. In their quest to make their businesses successful, they commonly encounter challenges and adversities. This makes entrepreneurial persistence as a key factor in the success of hybrid entrepreneurs. Having a wage job can make running a venture more challenging, increases the likelihood that hybrid entrepreneurs will quit their entrepreneurial activities. For instance, hybrid entrepreneurs must maintain a dual focus on both their wage work and entrepreneurial work and must perform well in the former while keeping their venture running concurrently. Hybrid entrepreneurship can have a positive role in decreasing unemployment and economic growth. However, there was no any study in literature review evaluating for success of Iranian hybrid entrepreneurs. This study was conducted to provide a model for the success of hybrid entrepreneurs with the help of grounded theory.
Method: In the present study, the samples were selected purposefully and theoretical sampling was used to identify factors affecting success. By conducting preliminary interviews and analyzing the obtained data, coding and creating concepts, comparing them, forming categories and communicating between them from snowball and theoretical sampling. It was used to select the next participants. Considering the fact that the criteria for judging when to stop theoretical sampling is the theoretical adequacy of categories and data. In this study, theoretical saturation was confirmed after 25 interviews and no new information was added. Each interview lasted 25 to 50 minutes. In the present study, the reliability of the results was evaluated using member control techniques, the use of different researchers in data collection and analysis, and the researcher's self-review. To check the verifiability of the results of the research, all the notes, documents and interviews recorded after the analysis by the researcher were again provided to the research team and other researchers to match the raw data with the results of Confirm the data.
Results: In the current study, 91 concepts were extracted for the success of hybrid entrepreneurs. In the current study, economic and financial factors, psychological factors, learning and experiences, learning skills, personality characteristics, supports of family and others and competencies were identified as causal factors. Administrative bureaucracy, financial barriers and cultural barriers were known as underlying factors. Climate change, market fluctuations and environmental turbulence were identified as interventional factors affecting success of Iranian hybrid entrepreneurs. The interviewers mentioned educational strategies, modeling, reducing administrative bureaucracy, motivate strategies, managerial and financial facilities strategies were considered as reasons for success of Iranian hybrid entrepreneurs. In addition, interviewer’s mentioned to improve entrepreneurship spirit, development of the industry and development of economic as results for success of Iranian hybrid entrepreneurs.
Conclusion: Based on the results obtained in the model, educational strategies such as education of entrepreneurs, continued view from success entrepreneurship, improving entrepreneurship and marketing skills, help from specialists and corporation in startup events, modeling of success entrepreneurs, decreasing administrative bureaucracy, financial supports by facilities and support for purchasing products and also predicting risk and considering strategy were suggested for success of Iranian hybrid entrepreneurs. This study could cover gaps in literature review for hybrid entrepreneurs but future studies are required to investigate this field. The findings of this study show the fact that the phenomenon of hybrid entrepreneurship, as an economic, managerial and social issue, is a complex, multi-dimensional and multi-variable phenomenon, and a set of factors are intertwined in its formation and escalation. These factors synergistically provide the ground for its formation and development and can even provide the ground for the reproduction of the ground for its development or destruction. The reproduction of the context means that the conditions for emergence, growth, acquisition of benefit and development will occur; It means that if there are positive results from the form of hybrid entrepreneurship, it is possible to provide the ground for the formation of other types for the contacts, activists and investors of entrepreneurship in the country. These results show that a combination of internal and external factors can contribute to the success of hybrid entrepreneurs and a hybrid entrepreneur should not only focus on external factors. In addition to the skills and financial factors that should be successful, hybrid entrepreneurs should also pay attention to their internal and personal factors and competencies, along with the help of family and friends.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Success of Entrepreneurs
  • Educational strategies
  • Financial barriers
  • Hybrid entrepreneurs
حسنی، ملاحت و مهدی زاده، حسین. (1398). مقایسه‎ ی شایستگی‎ های کارآفرینانه‎ ی کارآفرینان حقوق بگیر (هیبرید) با سایر کارآفرینان و حقوق بگیران. فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی، 12(4), 541-560. doi: 10.22059/jed.2020.289506.653127
نوری، سعیده.، روستا، کوروش و نادری، نادر. (1399). مؤلفه‌های توسعه رفتارهای کارآفرینانه تعاونی‌های کشاورزی استان کرمانشاه: کاربرد نظریه بنیانی. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 16(2), 205-221. doi: 10.22034/iaeej.2020.211813.1480
 
Alom, F., Abdullah, M. A., Moten, A. R., & Azam, S. F. (2016). Success factors of overall improvement of microenterprises in Malaysia: an empirical study. Journal of global entrepreneurship research, 6, 1-13. https://doi.org/10.1186/s40497-016-0050-2.
Altinay, L., Kromidha, E., Nurmagambetova, A., Alrawadieh, Z., & Madanoglu, G. K. (2021). A social cognition perspective on entrepreneurial personality traits and intentions to start a business: Does creativity matter?. Management Decision, 60(6), 1606-1625. https://doi.org/10.1108/MD-12-2020-1592.
Bhushan, B. (2020). Motivational model of social entrepreneurship: exploring the shaping of engagement of social entrepreneur. In Methodological Issues in Social Entrepreneurship Knowledge and Practice (pp. 111-136). Springer Singapore. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-981-13-9769-1_7.
Carlsson, B., Braunerhjelm, P., McKelvey, M., Olofsson, C., Persson, L., & Ylinenpää, H. (2013). The evolving domain of entrepreneurship research. Small business economics, 41(4), 913-930. https://doi.org/10.1007/s11187-013-9503-y.
Cooke, P. (2019). World turned upside down: Entrepreneurial decline, its reluctant myths and troubling realities. Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity, 5(2), 22. https://doi.org/10.3390/joitmc5020022.
Devece, C., Peris-Ortiz, M., & Rueda-Armengot, C. (2016). Entrepreneurship during economic crisis: Success factors and paths to failure. Journal of Business Research, 69(11), 5366-5370. https://doi.org/10.1016/j.jbusres.2016.04.139.
Fadzil, A. F. M., Hashim, U. J., Yaacob, M. R., Sallehudin, H., Muhayiddin, M. N., Mukhtar, D., & Ibrahim, R. M. (2019). Entrepreneurial psychology and competencies: some perspectives from E-Commerce Entrepreneurs in Malaysia. Journal of entrepreneurship, Business and Economics, 7(2), 31-79. http://scientificia.com/index.php/JEBE/article/view/113.
Ferreira, C. C. (2020). Experiential learning theory and hybrid entrepreneurship: factors influencing the transition to full-time entrepreneurship. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 10, 1-15. https://doi.org/10.1108/IJEBR-12-2019-0668.
Guo, F., Restubog, S. L. D., Cui, L., Zou, B., & Choi, Y. (2019). What determines the entrepreneurial success of academics? Navigating multiple social identities in the hybrid career of academic entrepreneurs. Journal of Vocational Behavior, 112, 241-254. https://doi.org/10.1016/j.jvb.2019.03.003.
Hasani, M., & Mahdizadeh, H. (2020). A comparison study on entrepreneurial competencies of hybrid entrepreneurs, wageworkers and other entrepreneurs. Journal of Entrepreneurship Development, 12(4), 541-560. 10.22059/JED.2020.289506.653127 . (In Persian).
Indudewi, F. Y. R. (2015). Success factors of hybrid entrepreneurs: Case study of Universitas Ciputra academician. Mediterranean Journal of Social Sciences, 6(5 S5), 84-104. http://dspace.uc.ac.id/handle/123456789/1143.
Klimis, V. (2019). Do Entrepreneurial Attitudes Explain the Rising International Business Orientation in Developing and Emerging Economies?. Studies in Business & Economics, 14(2), 23-36. https://doi.org/10.2478/sbe-2019-0038.
Kotlar, J., & Sieger, P. (2018). Bounded rationality and bounded reliability: A study of nonfamily managers’ entrepreneurial behavior in family firms. Entrepreneurship Theory and Practice, 43(1), 1-23. https://doi.org/10.1177/104225871879608.
Kurpayanidi, K. I. (2021). Stimulation of foreign economic activities of entrepreneurship on the basis of innovative development. Theoretical & Applied Science, 1, 8-13.
Lincoln, Y.S. & Guba, E. (1985). Establishing Trustworthiness, Naturalist Inquiry. Newbury Park, LA ,Sage
Michaelis, T. L., Carr, J. C., Scheaf, D. J., & Pollack, J. M. (2020). The frugal entrepreneur: A self-regulatory perspective of resourceful entrepreneurial behavior. Journal of Business Venturing, 35(4), 105969. https://doi.org/10.1016/j.jbusvent.2019.105969.
Morris, M. H., Webb, J. W., Fu, J., & Singhal, S. (2013). A competency‐based perspective on entrepreneurship education: conceptual and empirical insights. Journal of small business management, 51(3), 352-369. https://doi.org/10.1111/jsbm.12023.
Mukherjee, K. (2016). The psychology of the successful entrepreneur. International Journal of Advanced Engineering and Management, 1(1), 25-32. https://doi.org/10.24999/IJOAEM/01010004.
Naudé, W. (2019). The decline in entrepreneurship in the West: Is complexity ossifying the economy?.
Noori, S., Roosta, K., & Naderi, N. (2020). Components of entrepreneurial behavior development in agricultural cooperatives in kermanshah province: application of grounded theory. Iranian Agricultural Extension and Education Journal, 16(2): 205-221. (In Persian).
Olowa, O. W., & Olowa, O. A. (2015). Factors affecting entrepreneurship development in agribusiness enterprises in Lagos State, Nigeria. Global Journal of Management and Business Research, 15(B7), 25-32.
Pollack, J. M., Carr, J. C., Michaelis, T. L., & Marshall, D. R. (2019). Hybrid entrepreneurs’ self-efficacy and persistence change: A longitudinal exploration. Journal of Business Venturing Insights, 12, e00143. https://doi.org/10.1016/j.jbvi.2019.e00143.
Ramadani, V. (2015). The woman entrepreneur in Albania: an exploratory study on motivation, problems and success factors. Journal of Balkan and Near Eastern Studies, 17(2), 204-221. https://doi.org/10.1080/19448953.2014.997488.
Santos, D. A. G. D., Zen, A. C., & Schmidt, V. K. (2017). Entrepreneurship ecosystems and the stimulus to the creation of innovative business: A case in the app industry in Brazil. Journal of research in business, economics and management. Gurdaspur, India. Vol. 8, n. 5 (May 2017), p. 1537-1543. www.lume.ufrgs.br/handle/10183/163304.
Schippers, J. (2019). Labour market flexibility, self-employment and precariousness. In Self-Employment as Precarious Work. Edward Elgar Publishing.
Singer, S., Herrington, M. & Menipaz, E. (2018). Global Entrepreneurship Monitor Global Report 2017/1, Report, Global Entrepreneurship Research Association, London.
Stefanovic, I., Prokic, S., & Rankovic, L. (2010). Motivational and success factors of entrepreneurs: the evidence from a developing country. Zbornik radova Ekonomskog fakulteta u Rijeci: časopis za ekonomsku teoriju i praksu, 28(2), 251-269.
Solesvik, M. Z. (2017). Hybrid entrepreneurship: how and why entrepreneurs combine employment with self-employment. Technology Innovation Management Review, 7(3), 33-42. https://timreview.ca/sites/default/files/article_PDF/Solesvik_TIMReview_March2017.pdf.
SOLESvIk, M. Z. (2019). Entrepreneurial competencies and intentions: The role of higher education. In Forum Scientiae Oeconomia (Vol. 7, No. 1, pp. 9-23). Wydawnictwo Naukowe Akademii WSB. https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=786197.
Svensson, P. G., Andersson, F. O., & Faulk, L. (2020). Organizational capacity and entrepreneurial behavior. Nonprofit management and leadership, 30(4), 693-707. https://doi.org/10.1002/nml.21407.
Thorgren, S., Sirén, C., Nordström, C., & Wincent, J. (2016). Hybrid entrepreneurs' second-step choice: The nonlinear relationship between age and intention to enter full-time entrepreneurship. Journal of Business Venturing Insights, 5, 14-18. https://doi.org/10.1016/j.jbvi.2015.12.001.
Thorgren, S., Nordström, C., & Wincent, J. (2014). Hybrid entrepreneurship: The importance of passion. Baltic journal of management. 4, 51-63. https://doi.org/10.1108/BJM-11-2013-0175.
Viljamaa, A., Varamäki, E., & Joensuu-Salo, S. (2017). Best of both worlds? Persistent hybrid entrepreneurship. Journal of enterprising culture, 25(04), 339-359. https://doi.org/10.1142/S0218495817500133.
Wood, A., & McElwee, G. (2020). Innovation in Zambia’s wetland farming as a stimulus to rural entrepreneurship. In Enterprising Africa (pp. 98-114). Routledge.