این مقاله براساس مفهوم سرمایه‌ی شبکه که سرمایه‌گذاری در ارتباطات حساب شده به‌منظور دسترسی به دانشی که در اختیار دیگر سازمان‌هاست و باعث تقویت سود اقتصادی خواهد شد، نوشته شده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر سرمایه‌ی شبکه بر قابلیت نوآوری سازمان می‌باشد. به همین منظور، سرمایه‌ی شبکه با دو بُعد سرمایه‌ی شبکه‌ی علمی و سرمایه‌ی شبکه‌ی صنعتی به‌عنوان متغیر مستقل، متغیر قابلیت نوآوری با دو بُعد قابلیت نوآوری در محصول و فرایند به‌عنوان متغیر وابسته بررسی شده‌اند. متغیر یادگیری بین سازمانی نیز به‌عنوان متغیر میانجی با دو بُعد کسب دانش و تسهیم دانش در این رابطه وارد شده است. روش استفاده شده در این پژوهش توصیفی- همبستگی بوده و ابزار اندازه‌گیری پرسش‌نامه‌ای می‌باشد که بین158 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت‌های صنایع پیشرفته شهر تهران با روش نمونه‌گیری تصادفی آزمون شده است. داده‌های این پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر و نرم‌افزار PLS تجزیه و تحلیل گردید. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که سرمایه‌ی شبکه‌ی صنعتی از طریق یادگیری بین سازمانی بر قابلیت نوآوری در محصول اثر مثبت دارد. اما سرمایه‌ی شبکه‌ی علمی با یادگیری بین سازمانی بر قابلیت نوآوری تاثیر ندارد.
)