فرایند سرمایهگذاری خطرپذیر به سلسله اقدامهایی گفته میشود که صندوقها یا سرمایهگذاران خطرپذیر، برای انجام یک طرح سرمایهگذاری از آغاز تا پایان انجام میدهند. کشورهای پیشرفته به دلیل داشتن مزایای نسبی متعدد و اقتصاد بازار محور، فرایندهای دقیقی را در این حوزه تجربه کردهاند. با توجه به آنکه صنعت سرمایهگذاری مخاطرهپذیر در ایران بسیار نوپا است، پژوهشهای داخلی اندکی در این زمینه انجام شده است. شناسایی اجزای فرایند سرمایهگذاری مخاطرهپذیر میتواند گام آغازینی برای پژوهشهای بعدی و پیشرفت این صنعت در کشور باشد. هدف از این تحقیق تبیین فرایند سرمایهگذاری خطرپذیر با شناسایی اجزای این فرایند است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق، کیفی میباشد. در این مقاله با مبنا قراردادن الگوی کلونوفسکی (2007) و با مصاحبهی باز و عمیق با 9 نفر از خبرگان صنعت، میزان تشابه و تمایز فرایند سرمایهگذاری در ایران با الگوی یادشده تعیین و دلایل این تمایز شناسایی شده است. همچنین یافتههای تحقیق در سه طبقهی شرایط جاری، شرایط مطلوب و عوامل ایجاد تفاوت، ارائه میشود. براساس یافتهها، این فرایند در ایران شامل 6 سطح بوده که 3 سطح کمتر از الگوی پایه است. در انتها نیز پیشنهادهایی برای بهبود فرایند و انجام تحقیقهای بعدی ارائه میشود.