اولویتبندی عوامل اثرگذار بر کارآفرینی اجتماعی در ایران از دیدگاه فعالان اجتماعی
زهرا
عمرانی
کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه علامه طباطبایی
author
مهدی
حقیقی کفاش
عضو هیات علمی دانشکده مدیریت دانشگاه علامه طباطبایی
author
نادر
کفاش
3. عضو هیات علمی دانشکده مدیریت دانشگاه علامه طباطبایی
author
text
article
2010
per
کارآفرینی اجتماعی به معنای انجام فعالیتی نوآورانه و خلقکنندهی ارزش اجتماعی است که میتواند در بخشهای غیرانتفاعی و تجاری انجام شود. با توجه به اینکه امروزه کارآفرینی اجتماعی بهعنوان راهکاری اثرگذار و پایدار در راه توسعهی اقتصادی و اجتماعی کشورها شناخته میشود و هر روزه توجه بخشهای گستردهتری از جامعه را به خود جلب میکند، توجه به این مفهوم در فضای کشور ایران نیز ضرورت دارد. این تحقیق بنای خود را بر اساس الگوی مفهومی آستین قرار داده و با طرح دو سوال اصلی در پی بررسی نگرش فعالان اجتماعی نسبت به عوامل اثرگذار در توسعهی کارآفرینی اجتماعی در ایران و نیز اولویتبندی این عوامل بوده است. جامعهی آماری تحقیق 108 نفر از فعالان اجتماعی شامل مدیران یا بنیانگذاران، کارمندان، داوطلبان و حامیان فعال در کسبوکارهای اجتماعی در بخشهای انتفاعی و غیرانتفاعی بودهاند. پرسشنامه افزار اصلی تحقیق بوده و در تجزیه و تحلیل نتایج، به ترتیب از آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای سنجش نرمال بودن دادهها، آزمون میانگین برای سنجش اثرگذار بودن متغیرها و آزمون فریدمن برای اولویتبندی نتایج بهدست آمده از پرسشنامه استفاده شده است. براساس نتایج این تحقیق، هر پنج عامل معرفی شده در الگوی مفهومی، در توسعهی کارآفرینی اجتماعی در ایران، اهمیت داشته و اولویت آنها به ترتیب عبارت است از: افراد، ماموریت، عوامل زمینهای، فرصت و سرمایه.
Journal of Entrepreneurship Development
Faculty of Entrepreneurship, University of Tehran
2008-2266
3
v.
2
no.
2010
11
36
https://jed.ut.ac.ir/article_22821_e8f22a8189066627f5e36337f767a762.pdf
ویژگیهای فردی اثرگذار بر توسعهی کارآفرینی اجتماعی در موسسههای خیریهی استان تهران
منوچهر
انصاری
استادیار دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
author
محمود
احمد پور داریانی
استادیار دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
author
زهرا
بهروزآذر
. کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
author
text
article
2010
per
«کارآفرینی اجتماعی» یکی از انواع کارآفرینی است که با رویکرد کارآفرینانه به رفع نیازهای اجتماعی که به آن توجه نشده، میپردازد. از آنجا که تلاش دولتمردان و اقدامهای بشردوستانه و عملکرد نهادهای بخش اجتماعی بهطور کامل پاسخگوی انتظارها نیست، برای توسعهی الگوها و روشهایی نوین به توسعهی کارآفرینی اجتماعی نیاز داریم.
در این پژوهش که از نوع تحقیقهای توصیفی و از شاخهی همبستگی است، ویژگیهای فردی اثرگذار بر توسعهی کارآفرینی اجتماعی در موسسههای خیریهی استان تهران، بررسی شده است و ابزار تحقیق پرسشنامه بوده و شامل 7 متغیر است. توسعهی کارآفرینی اجتماعی، متغیر وابسته و متغیرهای ویژگیهای روانشناختی کارآفرینانه، زمینههای جمعیتشناختی عمومی بین کارآفرینان، ویژگیهای شخصیتی و رفتاری کارآفرینان اجتماعی، سرمایهی اجتماعی و مسؤولیت اجتماعی متغیر مستقل هستند. افراد فعال در سازمانهای خیریهی استان تهران بهعنوان جامعهی آماری در نظر گرفته شده و پس از تعیین حجم نمونهی آماری، پرسشنامهها توزیع و جمعآوری شد. براساس نتایج، کارآفرین اجتماعی، از نظر ویژگیهای شخصیتی و رفتاری دارای ابعاد مشترکی با کارآفرین اقتصادی است اما، افزون بر این دارای ابعاد شخصیتی و رفتاری خاص خود بوده و دو ویژگی برخورداری از سرمایهی اجتماعی فردی و مسؤولیتپذیری اجتماعی، از شاخصههای مهم کارآفرین اجتماعی هستند و نقش بهسزایی در توسعهی کارآفرینی اجتماعی توسط کارآفرینان اجتماعی دارند.
Journal of Entrepreneurship Development
Faculty of Entrepreneurship, University of Tehran
2008-2266
3
v.
2
no.
2010
37
64
https://jed.ut.ac.ir/article_22822_dbf09a23304270040c9f72443e4011fe.pdf
شناسایی و اولویتبندی شاخصهای تعیینکنندهی کارآفرینی کسبوکارها
ابوالقاسم
عربیون
استادیار دانشکده کارآفرینی، دانشگاه تهران
author
غلامحسین
عبد الله زاده
استادیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
author
ابوالقاسم
شریف زاده
استادیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
author
احمد
محسنی
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار
author
text
article
2010
per
توسعهی کارآفرینی در فعالیتهای اقتصادی و کسبوکار فرایندی است که نقش حیاتی در تداوم، رشد و توسعهی ملی کشورها ایفا میکند. از اینرو توسعهی چارچوبی برای ارزیابی سطح کارآفرینی فعالیتها بهمنظور ایجاد بستر و جو مناسب برای حمایتهای منطقی از کارآفرینی و کارآفرینان ضروری است. این پژوهش، با هدف شناسایی و اولویتبندی شاخصهای تعیینکنندهی سطح کارآفرینی کسبوکارها در راستای بهبود هماهنگی در تحقیقهای کارآفرینی انجام شده است. ابتدا با مرور ادبیات تحقیق و مصاحبه با صاحبنظران، شاخصهای سطح کارآفرینی فعالیتها و همچنین گویههای سنجش هر شاخص تدوین شد، که این شاخصها و گویه ها با مقایسههای زوجی به روش فرایند تحلیل سلسلهمراتبی در معرض قضاوت متخصصان قرار گرفت. سپس، با نظرسنجی از کارآفرینان برتر، ابتدا رتبه و اولویت هر کدام از گویههای شاخصهای مدنظر تعیین و سپس میزان کارآفرینی فعالیتهای کسبوکار آنها تعیین شد. نتایج اولویتبندی شاخصها به روش تحلیل سلسلهمراتبی نشان داد که؛ شاخصهای نوآوری، فرصت کارآفرینی، رشد فعالیت، خطرپذیری، برنامهی کسبوکار، سطح اشتغالزایی، اهمیت فعالیت در توسعهی منطقه و در نهایت نرخ اثرگذار کارآفرینی به ترتیب در تعیین سطح کارآفرینی کسبوکارها بیشترین اهمیت را داشتهاند. نتایج ارزیابی سطح کارآفرینی پاسخگویان نیز نشان داد که سطح کارآفرینی فعالیتهای کسبوکار بیشتر آنها در سطح متوسط بوده است.
Journal of Entrepreneurship Development
Faculty of Entrepreneurship, University of Tehran
2008-2266
3
v.
2
no.
2010
65
97
https://jed.ut.ac.ir/article_22823_c112d3f148d3d18290763af867a30631.pdf
بررسی عوامل اثرگذار بر ارزیابی طرحهای کارآفرینانه در شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر
(با استفاده از روش فرایند تحلیل شبکهای)
غلامرضا
اسلامی بید گلی
دانشیار دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
author
مرتضی
احمدی اول
کارشناس ارشد مدیریت کارآفرینی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
author
text
article
2010
per
تامین مالی در مرحلهی راهاندازی کسبوکار بهطور معمول به سطح پولی که کارآفرین میتواند بهدست آورد محدود میشود و شاید مشکلترین بخش راهاندازی کسبوکار باشد. از جمله شرکتهایی که در مراحل اولیهی یک طرح اقدام به سرمایهگذاری میکنند شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر هستند که چندسالی است در ایران مطرح شدهاند. این پژوهش بهدنبال بررسی معیارهای اثرگذار بر ارزیابی طرحهای کارآفرینانه در شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر و مشخص کردن میزان اهمیت هر یک از این عوامل در تصمیمگیری نهایی است. براساس این هدف با انجام مطالعههای کتابخانهای و با ابزار مصاحبه و پرسشنامه و تحلیل دادههای بهدست آمده با استفاده از روش فرایند تحلیل شبکهای (ANP) این نتیجه بهدست آمد که معیار بازار مهمترین معیار در ارزیابی طرحهای کارآفرینانه بوده و پس از آن، معیارهای مدیریت، مالی، صندوق (شرکت سرمایهگذاری خطرپذیر) و محصول بهترتیب در درجهی اهمیت بعدی قرار دارند.
Journal of Entrepreneurship Development
Faculty of Entrepreneurship, University of Tehran
2008-2266
3
v.
2
no.
2010
99
120
https://jed.ut.ac.ir/article_22824_7121adde477267a0237ca0aab8395b68.pdf
بررسی عوامل بازدارندهی کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی و ارایهی سازوکارهایی برای تقویت آن
جعفر
یعقوبی
استادیار دانشگاه زنجان
author
text
article
2010
per
با بررسی روند رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته، مشخص میشود که روحیهی کارآفرینی و کارآفرینان در رشد اقتصادی و اشتغالزایی آنها نقش زیادی داشتهاند. در کشور ما نیز برای رسیدن به توسعه و اشتغال که دغدغهی اصلی مسؤولان و برنامهریزان بوده و توجه به توسعهی کارآفرینی و نیز حمایت از کارآفرینان ضرورتی انکارناپذیر است. هدف این مطالعه تعیین عوامل اثرگذار توسعهی کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی بود. بهمنظور دستیابی به اهداف تعیین شدهی این تحقیق، از روش توصیفی و بهصورت پیمایشی استفاده شد. جامعهی آماری این مطالعه را کلیهی کارآفرینان بخش کشاورزی استان زنجان تشکیل میدهند که طی سالهای 85-79 از بانک کشاورزی استان زنجان تسهیلات کارآفرینی و اشتغالزایی دریافت کردهاند (65= N). برای جمعآوری اطلاعات از جامعهی آماری طرح از پرسشنامه استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی عوامل اثرگذار بر موفقیت بیشتر و توسعه و گسترش فعالیتهای کارآفرینانه نشان داد که بسترسازی و برنامهریزی 218/24 درصد واریانس و با مقدار ویژهی 906/2 عامل اول حمایتی و پشتیبانی برای موفقیت بیشتر و توسعه و گسترش فعالیتهای کارآفرینانه بوده است. همچنین این نتایج نشان داد بهترتیب عوامل و مشوقهای اقتصادی 428/21 درصد واریانس و عوامل قانونی و حمایتی 402/18 درصد واریانس را به خود اختصاص دادهاند.
Journal of Entrepreneurship Development
Faculty of Entrepreneurship, University of Tehran
2008-2266
3
v.
2
no.
2010
121
139
https://jed.ut.ac.ir/article_22825_66b4e2b2f5871717f6f629aee06b5652.pdf
شناسایی قابلیتهای کارآفرینی
(مطالعه موردی: دانشجویان دختر دانشگاه کشاورزی و
منابعطبیعی رامین اهواز)
حوریه
مرادی
کارشناس ارشد مهندسی ترویج و آموزش کشاورزی
author
حسین
شعبانعلی فمی
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران
author
text
article
2010
per
در سالهای اخیر، زنان گرایش بیشتری به تحصیلات دانشگاهی پیدا کردهاند و نرخ ورود زنان و دختران به دانشگاهها، هر ساله رو به افزایش است. در حالیکه براساس آمارهای رسمی، نرخ بیکاری نیز در میان بانوان تحصیلکرده بهصورت قابل توجهی در حال افزایش است. این مشکل در بین فارغالتحصیلان کشاورزی نیز وجود دارد؛ از اینرو این مطالعه با هدف شناسایی قابلیتهای کارآفرینی دانشجویان دختر رشته کشاورزی اجرا شد. جامعه آماری تحقیق شامل تعداد 440 نفر دانشجوی دختر دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز در مقاطع کارشناسی و کارشناسیارشد و نمونه آماری به تعداد 159 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامهای بود که روایی و پایایی آن به تایید رسید. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای مقایسهی میانگینها مانند t و بررسی واریانس، آزمون همبستگی و آزمونهای ناپارامتری همچون آزمون کایاسکویر و کروسکال والیس انجام شد. یافتهها نشان داد که بین دانشجویان در مقاطع مختلف تحصیلی و مهارت انگیزهی پیشرفت و نیز بین قابلیت انگیزهی پیشرفت دانشجویان در سالهای مختلف تحصیلی و همچنین بین شغل والدین دانشجویان و قابلیتهای کارآفرینی آنها تفاوت معنیداری وجود دارد؛ اما بین دانشجویان دختر در رشتههای مختلف تحصیلی از نظر قابلیتهای کارآفرینی تفاوت معنیداری وجود ندارد و نیز بین میزان تحصیلات والدین و قابلیتهای کارآفرینی دانشجویان رابطهی معنیداری وجود ندارد.
Journal of Entrepreneurship Development
Faculty of Entrepreneurship, University of Tehran
2008-2266
3
v.
2
no.
2010
141
161
https://jed.ut.ac.ir/article_22826_3a4d7729f34120ee6dbe453a8a1b05e7.pdf
علل شکست کارآفرینان در ایران
هرا
آراستی
استادیار دانشکده کارآفرینی، دانشگاه تهران
author
منیره
غلامی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی شریف
author
text
article
2010
per
با توجه به نقش کارآفرینی در رشد اقتصادی و اجتماعی کشورهای توسعه یافته، بررسی و تحلیل فرایند کارآفرینی با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور و نقد عوامل موفقیت و شکست، کمک شایانی به پیشبرد موفق کارآفرینی، ایجاد فرصتهای شغلی جدید و خروج از وضعیت اقتصادی تک محصولی در ایران خواهد کرد. این تحقیق به شناسایی عوامل شکست کارآفرینان در ایران و تعیین میزان اهمیت هر یک از این عوامل با مطالعهی موردی تعداد قابل قبولی از کارآفرینان ناموفق با ابزار پرسشنامه میپردازد. براساس نتایج بهدست آمده از این تحقیق عوامل اصلی شکست کارآفرینان در ایران شامل سه عامل خارجی جو اقتصادی نامناسب جامعه، قوانین و مقررات دولتی و تامین نامناسب منابع مالی از راه سرمایهگذاران و بانکها و سه عامل داخلی تغییر انگیزهها، خستگی و دلسردی از کار، ارزیابی غیرواقعی طرح و عضویت نداشتن در شبکهها و گروههای مرتبط با کسبوکار است.
Journal of Entrepreneurship Development
Faculty of Entrepreneurship, University of Tehran
2008-2266
3
v.
2
no.
2010
163
184
https://jed.ut.ac.ir/article_22827_8d64be8f058738261d09bcf8c7b70b22.pdf